بیانات سال 84


بیانات‌ در دیدار جمعی از روحانیون استان کرمان‌

بسم‌اللَّه‌الرّحمن‌الرّحیم‌

خدای متعال را بسیار سپاسگزارم از این‌که این توفیق دست داد تا بتوانم در جمع علمای محترم و طلاب و فضلای عزیز شهر و استان کرمان حضور پیدا کنم و سوابقی که من با حوزه‌ی کرمان و دوستان روحانىِ کرمانی در طول سالیان متمادی - بیش از چهل سال - داشته‌ام، در این جمع تجدید خاطره شود.

جلسه‌ی امروز ما هم صمیمی است. اگرچه جناب آقای جعفری با بیان فصیح و زبان طَلِقِ خودشان شکل جلسه را قدری رسمی کردند، لیکن جلسه، صمیمی و خودمانی و دوستانه است. جلسه، متنوع هم برگزار شده؛ هم تلاوت قرآن بود، هم سرود بود، هم سخنرانی جناب آقای جعفری بود، و هم اشعار خوبی خوانده شد؛ منتها تنها عیبش این بود که درباره‌ی این حقیر بود؛ که اگر این عیب را نمیداشت، حتماً جای تحسین داشت؛ بخصوص بعضی از ابیاتش.

قرآن هم خیلی خوب خوانده شد. در بین طلاب علوم دینی، خیلی کمیاب است که کسی با صدای خوش، قرآنِ صحیح بخواند. ایشان، هم صدایشان خوب بود و هم قرآنِ صحیح و تجویدی و با آداب تلاوت کردند. سرود هم خوب بود. البته در آن بند تکراری حتماً کلمه‌ی

«1»