بسماللهالرّحمنالرّحیم دوستان بسیار خوب و مسئولان ارزشمند علم در کشور، خیلی خوش آمدید. حرف ما در این جلسه علیالقاعده حرف « اهمیت علم » است؛ این حرفِ تکراری، لیکن در عین حال لازمالتکرار را باید آنقدر بگوییم که به معنای حقیقی کلمه و از بن دندان، به این ضرورت اعتقاد پیدا کنیم و فضای کشور را از بیماری مزمنی که در طول سالهای متمادی دچارش بود، خارج کنیم و همهی فعالیتهای کشور بشود علم و تحقیقمحور. بارها گفتهایم و صد بار دیگر هم خواهیم گفت؛ و اگر دانشجو و استاد و مدیر و مسئول و وزیر از ما توصیهای بخواهند، توصیهی ما همین خواهد بود که: با علم و تحقیق و کاوش، این اقیانوس عظیمی که خدای متعال در برابر انسان قرار داده است و قدرت ژرفکاوی در این اقیانوس را هم به انسان داده، هر چه میتوانید پیش بروید و عمقیابی کنید. بنابراین، علم برای امروز و فردای ما حیاتی است. ما هر کار دیگری بکنیم، اگر در علم تهیدست باشیم، آن کارها، کارهای عقیم و بیعاقبتی خواهد بود. استعداد انسانی ما برای وارد شدن در میدان علم و پیش رفتن در این میدان، استعداد خوبی است؛ از متوسط استعدادهای بشری دنیا جلوتر بیانات در دیدار رؤسای دانشگاهها و مؤسسات آموزش عالی