بسماللَّهالرّحمنالرّحیم به همهی برادران و خواهران عزیز کارگر، بهخصوص برادران و خواهرانی که از راههای دور و شهرهای دیگر تشریف آوردهاند، خوشآمد عرض میکنم و هفتهی کارگر را - که بهانهای است برای ما تا به جامعهی کارگری کشور عرض ارادت بکنیم - به همهی شما تبریک عرض میکنیم. جامعهی کارگری کشور از آغاز انقلاب تا امروز، امتحان خوبی در مقابل خدا و مؤمنین و فرشتگان مقرب الهی - کرامالکاتبین - از خودشان نشان دادهاند؛ هم در مبارزات اخیرِ منتهی به انقلاب، هم قبل از دوران جنگ ( آن وقتی که گروههای سیاسی معارض، خودشان را آماده کرده بودند برای اینکه در مجموعهی کارگری کشور نفوذ کنند و جلو حرکت نظام جمهوری اسلامی را بگیرند، کارگرها بودند که با مشت بر سینهشان کوبیدند و آنها را از سر راه دور کردند؛ این را من از نزدیک خودم شاهد بودم، حکایت و روایت نیست .) و چه در دوران جنگ که در کنار قشرهای مختلف شهری، روستائیان، دانشجویان، علما و روحانیون، کارمندان ادارات، پیشهوران و کسبه، دوش به دوش هم در این صفوف بسیار دشوار و خطرناک دفاع از کشور و انقلاب، کارگرها ایستادند و امتحان دادند؛ هم در خود میدان جنگ و هم در کارخانه که پشت جبههی واقعی بود و عقبهی جنگ بود. اگر یک روزی نویسندگان بیانات در دیدار کارگران