و محاکمه شوند. امریکائیها باید جواب بدهند چرا از اشغال عراق دست برنمیدارند؛ باید جواب بدهند که چرا عراق را اینطور امواج ناامنی و طوفانهای ناامنی و تروریستی فراگرفته. تروریسم را امریکائیها آوردند به عراق تحمیل کردند. باید جواب بدهند که در این کشور ثروتمند چرا پنجاه درصد مردم امروز بیکارند؛ چرا از خدمات عمومی در این کشور اثری نیست. مردم مشکل برق دارند، مشکل سوخت دارند، مشکل آب سالم و آب آشامیدنی دارند، مدارسشان ویران شده، دانشگاه‌هایشان ویران شده، مدرسه‌ای ساخته نشده، بیمارستانهایشان از حیّز انتفاع خارج شده. مردم نیازمند به بیمارستانند؛ کدام بیمارستان را امریکائیها ساختند ؟ کدام بیمارستان را تجهیز کردند ؟ کدام دانشگاه را ساختند یا تعمیر کردند ؟ کدام جاده را درست کردند ؟ کدام خط لوله را کشیدند ؟ کدام آب آشامیدنی را وصل کردند ؟ اینها جواب لازم دارد؛ اینها را بایستی امریکائیها جواب بدهند؛ نمیتوانند شانه خالی کنند. حالا امروز یک چهار صباح با بیاعتنائی با این قضایا برخورد کنند، اما همیشه اینطور نخواهد ماند؛ گریبان اینها را میگیرند؛ مثل اینکه گریبان خیلیها گرفته شد. قدرتمندانی که گریبانشان گرفته شد، کم نیستند. گریبان هیتلر یک روز گرفته شد، گریبان صدام یک روز گرفته شد، گریبان بعضی از رؤسای اروپائی گرفته شد. ملتها با این روش مخالفند، ملت امریکا هم مخالفند. ملت انگلیس هم از بودن انگلیسیها در عراق ناراحت بودند و بدشان میآمد، که مجبور شدند انگلیسیها بگذارند از بصره خارج