یکی از امتیازات این مجلس در این سه سال گذشته - که انشاءاللَّه در یک سال باقیمانده هم همینطور باشد - این بود که منشأ تشنجات سیاسی و بگومگوهای اختلافافکن در بیرون نشد؛ رادیو را که انسان باز میکند تا گفتگوی مجلس را بشنود، با مجموعهای از بیانها و گفتارهایی مواجه بشود که جز دعوا و تشنج و اختلاف و اتهام از آن بیرون نمیآید. این مجلس در این زمینه، مواضعِ خوب و قابل قبولی داشت. البته برخی از اظهارات در مجلس هست که به آن اشاره میکنم؛ لکن مجموعاً مجلسِ تشنجآفرینی نبود و در درون خودش خوب بود. امتیازات دیگری هم جناب آقای دکتر حداد نقل کردند و کارها و فعالیتهایی که انجام گرفته را گفتند. برادران و خواهران عزیز ! سال آخر یکی از سالهای امتحان است. من در اولِ این دوره به شما گفتهام - البته قبلاً به دورههای دیگر هم گفتهام - در مجلس، نباید نمایندهی فلان منطقه تصور کند که هنر نمایندگی او در این است که برای آن منطقه دائماً پشتیبانی جلب کند. اصلاً مسألهی نمایندهی مجلس این نیست؛ نباید فکر کنیم که چون ما نمایندهی فلان شهر یا فلان استانیم، مرتب بایستی برای آن شهر یا استان امتیاز بگیریم. این یک میدانِ رقابتِ غلط و بیبرنامه و نادرستی است که تبعات بدی هم دارد. شما درست است که از فلان نقطهی کشور انتخاب شدهاید، اما فقط نمایندهی آنجا نیستید؛ شما نمایندهی همهی ملت ایرانید. شأن مجلس هم قانونگذاری است، نه گرفتن