تاریخ کشورمان در جهت هدایت این کشور به سمت اهداف خودش، اهدافی که مورد علاقه و دلبستگی ملت باشد، سراغ نداریم. این دوره یک فصل جدیدی است در تاریخ ملت ایران.

امروز بعد از پیروزی انقلاب اسلامی و در دوران نظام جمهوری اسلامی، تفاوت جوهری و اصلی در همین است. تفاوت در این است که نظامهای حاکمیت فردی به نظام اراده‌ی ملی؛ اراده‌ی جمع تبدیل شده و اساس تفاوت در این است. و بحمداللَّه این اراده‌ی جمعی با هدایت اسلام و با اشاره‌ی دین و آیات الهی پیش میرود و برنامه‌ریزی میکند؛ این را باید مغتنم بشمارید. امروز هر آنچه در گنجینه‌ی تمام‌نشدنىِ استعداد ملت ایران ذخیره وجود دارد، میتواند در خدمت پیشرفت سریع این کشور قرار بگیرد.

بنابراین ما لحظه به لحظه احتیاج به نوآوری داریم؛ نه فقط نوآورىِ در صنعت یا کشاورزی، نوآورىِ در روشهای گوناگونی که برای زندگىِ یک ملت ممکن است مطرح شود؛ بروز استعدادها، شکوفا شدن فکرها و ذهنها. ما یک ملت عقیم نیستیم بحمداللَّه. ملت ما، ملتی است که تاریخِ او نشان میدهد که پیش‌رونده و زاینده و دارای استعداد است؛ بنابراین میتوانیم. ما از دنیا دویست سال عقب ماندیم. این واقعیت تلخی است که