دلبستن به پول و به زندگی و به تشریفات و به جاه و جلال و اینها را بر روی دل باز کردید، دیگر واقعاً حد یقف ندارد. و اصل قضیه هم همانطور که عرض کردیم، مراقبت از خود است. خودسازی و مراقبت از خود، اساس همهی این کارهاست که میتواند انشاءالله همهی ما را هدایت کند و خدای متعال بایستی کمک کند. از خدای متعال بایستی کمک خواست، باید استغاثه کرد، باید به قرآن و دعا و تضرع پناه برد. من از جملهی سفارشهایی که گاهی قبلاً هم به دوستانِ نمایندهی مجلس عرض کردم، به مسئولین دولت هم همینجور، این است که تلاوت قرآن را نگذارید از زندگیتان حذف شود. حتماً قرآن بخوانید؛ هر روز، ولو کم، ولو روزی یک صفحه؛ با تأمل و با دقت. اصرار ما بر این است که دوستان رابطهشان را با قرآن از دست ندهند. به آن ده دقیقهای هم که در اول مجلس قرآن خوانده میشود، اکتفا نکنید. اگر چه حالا یک سنت خوبی هم در مجلس هفتم گذاشته شد که ترجمهی قرآن هم خوانده میشود که کار مفید و شایستهای است، لیکن به او اکتفا نکنید. قرآن درس است، قرآن موعظه است؛ ما همه به موعظه احتیاج داریم. موعظه معنایش این نیست که چیزی را که انسان نمیداند، همیشه به آدم بگویند؛ گاهی چیزهایی است که ما میدانیم، اما در شنیدن اثری است که در دانستن نیست؛ باید بشنویم و قرآن به