جائی که خود ما قرار داریم؛ پیشرفتهای ما، کارهای نوی که انجام میگیرد، اقدامات خوب و مؤثری که انجام میگیرد و ما را یک قدم جلو می‌برد، با آن میزان نیاز و توقعی که از ما در این قوه وجود دارد، سنجیده شود. این دائم باید در نظر ما باشد؛ یعنی قانع نشویم. خوشبختانه در این سالها اقدامات خوبی در قوه‌ی قضائیه انجام گرفته است؛ کارهای بزرگی، کارهای مهمی؛ برخی از این اقدامات، کاملاً زیربنائی و مؤثر و نوید دهنده‌ی پیشرفتهای خوبی ان‌شاءاللَّه در آینده است. دیروز هم رئیس محترم قوه‌ی قضائیه یک جزوه‌ای لطف کردند که در آن سرفصلهای متعددی از اقداماتی که قوه‌ی قضائیه در سالهای اخیر - در پی اعلان سیاستهای کلی این قوه و برنامه‌ی دوم توسعه‌ی قوه‌ی قضائیه - شروع کرده است، بود. کارها، کارهای باارزش و باعظمتی است.

یک نکته این است که این کارها را باید استمرار دهیم تا به نهایت برسد. یکی از عیوبی که در طبیعت اغلب انسانها کما بیش وجود دارد، این است که با عطش، خود را به یک حرکتی، به یک کاری میرسانند، اندکی که این عطش فرو نشست، از استمرار و تداوم کار باز میمانند. این نباید اتفاق بیفتد. فرض بفرمائید که همین مجتمع کردن پرونده‌های قدیمی و متراکم کردن رایانه‌ای معلومات موجود در دستگاه قضائی، یا آنچه که امروز وجود دارد: مراجعات، حل و فصلها، قوانینی که مرجع احکام هست، خود احکام، اینها را تدوین کنند، رایانه‌ای کنند، در دسترس قرار دهند، سهل الوصول و سهل التناول کنند. شروع این برنامه، کار مبارکی