بیانات سال 87


- یا همین جوان عزیزی که آقای دکتر واعظزاده اسمش را آوردند - که پارسال اینجا در جمع ما بوده و امسال فوت کرده - خب، اینها تجلیل بشوند، شناخته بشوند. ما نخبگان علمىِ تاریخیمان را هم ترویج نمیکنیم؛ خیلی از مردم کشور ما علمای بزرگ و دانشمندان بزرگِ رشته‌های مختلف را نمیشناسند؛ نه فقط در رشته‌ی فقه و فلسفه و علوم دینی، بلکه دانشمندانی که در رشته‌های رائجِ امروز دنیا - در فیزیک، در ریاضی، در شیمی، در مکانیک - در تاریخ خود ما برجسته بودند و کارهای بزرگی آن روز انجام دادند و بعضی از اختراعات آنها حتّی امروز مورد استفاده است. نه جوانهای ما اسمهایشان را میدانند، نه ترویجی از آنها میشود، نه یادی از آنها میشود ! خیلی نقیصه‌ی بزرگی است. این هم بایستی حتماً اصلاح بشود.

خب، نکات گوناگون دیگری هم وجود دارد که بعضیاش را هم دوستان گفتند. این مسئله‌ی راه یافتن پروژه‌های علمی به بازار مصرف؛ که از جمله‌ی چیزهای بسیار مهمی است که خب دولت باید حتماً در این زمینه کمک کند و بنا هم دارند کمک کنند؛ من اطلاع دارم. ان‌شاءاللَّه در این زمینه اقداماتی صورت بگیرد که محصول کارها تجاری بشود.

و آخرین مطلب - که دیگر حالا ظهر است و ظاهراً وقت اذان است - اینکه افتخار خدمت به کشور از راه علم را شماها خیلی قدر بدانید. خدمت به کشور از راههای مختلفی ممکن است؛ یکی از بهترین

«18»