است، لکن نیروهای مسلح باید نیرومند باشند. دنیا، دنیای تجاوزگری است؛ دنیای محکومِ سیاست سلطه است. انگیزه‌ی سلطه‌طلبی در سلطه‌گران عالم، در نظامهای مستکبر، به همه‌ی ملتها هشدار میدهد که ساخت درونی خود و آمادگیهای لازم را برای تقویت این ساخت به وجود بیاورند وتقویت کنند. بهانه‌های کوچک برای ابرقدرتها، آن‌جائی که بتوانند و جرأت بکنند، راه را به سوی تجاوزهای بزرگ هموار میکند.

امروز عراق و افغانستان جلوِ چشم ماست. با چه بهانه‌ای وارد عراق شدند ؟ با چه بهانه‌ای وارد افغانستان شدند ؟ آنها برای مردم عراق، پیام امنیت و آزادی میدادند. امروز پنج سال است که ملت عراق ناامن‌ترین دوران زندگی سالیان اخیر خود را میگذراند. این طبیعت ابرقدرتهاست. افغانستان هم به نحوی دیگر. آنجائی که استکبار با محاسبات مادی خود تصور کند که میتواند گام متجاوزانه‌ای بردارد، تأمل نخواهد کرد. البته ایران را آنها شناخته‌اند. ملت ایران، جمهوری اسلامی، نیروهای مسلح، آحاد مردم و نظام مقدس، خود را در طول این سی سال به متجاوزان و قدرتمندان نشان داده است. نشان داده که ملت ایران، این ملت بزرگ و کهن، این ملت عمیقاً مؤمن، این ملت هوشمند، لقمه‌ای نیست که هیچ ابرقدرتی به‌آسانی بتواند آن را فرو بدهد. امروز در دنیا این را همه فهمیده‌اند. امروز در دنیا هیچ ارتشی وجود ندارد که قادر باشد آنچه را که در این پنج سال بر سر مردم عراق وارد آمد، برای مردم ایران پیش‌بینی کند. ملت ایران نیرومند است.