ملتهائی به دانش دست پیدا کردند؛ این طبیعی است. دانش در طول تاریخ در میان ملتها دست به دست میگردد. یک وقتی مرکز دانش، مناطق شرقی جهان بود، یک وقتی هم مرکز دانش، مناطق غربی جهان شد. این ملتها وقتی به دانش دست پیدا کردند، دانش را در خدمت استعمار به کار بردند، در خدمت سرکوب ملتها به کار بردند. کشورهای زیادی با ملتهای بسیار انبوهی در شرق و غرب عالم - در آفریقا، در آسیا - به واسطه‌ی دانش کشورهای غربی سرکوب شدند؛ به استعمار کشیده شدند؛ نسلهای انسانی به اسارت گرفته شدند. سیاهانِ امروز آمریکا، فرزندان همان مستمندانی هستند که به وسیله‌ی استعمارگران غربی از کشورهای آفریقائی به اسارت گرفته شدند؛ از میان خانه و زندگی و مزرعه و زیستگاه خودشان اینها را مثل حیوانات صید کردند و به کار سخت گماشتند و آواره کردند. این کار در سرتاسر دنیا، در شبه قاره‌ی هند، در منتهی‌الیه آسیا، در دورانهای سیاه هم اتفاق افتاد. با علم خود، با دانشی که به دست آورده بودند و موهبت الهی بود، بندگان خدا و خلق خدا را به ذلت کشیدند؛ به ستم دچار کردند؛ زندگیهای آنها را برای دورانهای طولانی تباه کردند.

بعد هم از همین دانشهائی که در اختیار گرفتند - و هر دانشی مثل پله‌ای است از یک مجموعه‌ی پلکان. وقتی انسان یک پله بالا رفت، فرصت و امکان پیدا میکند که به پله‌ی بعد و پله‌های بعد هم دست پیدا کند؛ این هم طبیعی است - با بالا رفتن از پلکان علم، بمب اتم