بیانات سال 88
۲۱ رمضان ۱۴۳۰ خطبه‌‌‌‌‌‌ی اول بسم‌‌‌‌‌اللَّه‌‌‌‌‌‌الرّحمن‌‌‌‌‌الرّحیم الحمد للَّه ربّ العالمین نحمده و نستعینه و نؤمن به و نستغفره و نتوکّل علیه و نصلّی و نسلّم علی حبیبه و نجیبه سیّد خلقه بشیر رحمته و نذیر نقمته سیّدنا و نبیّنا ابی‌القاسم المصطفی محمّد و علی اله الأطیبین الأطهرین المنتجبین سیّما بقیّةاللَّه فی العالمین. اللّهمّ صلّ علی ائمّة المسلمین و حماة المستضعفین و هداة المؤمنین. برادران و خواهران عزیز نمازگزار را توصیه میکنم به تقوای الهی. این ماه، ماه تقواست. و امروز که روز بیست و یکم ماه مبارک رمضان است، روز تقوای مجسم است؛ امیرالمؤمنین تقوای مجسم بود. درس بگیریم؛ تقوا را توشه‌‌‌‌‌ی دنیا و آخرت خود قرار بدهیم. در این خطبه‌‌‌‌‌‌ی اول، درباره‌‌‌‌‌ی امیرالمؤمنین عرایضی را عرض میکنیم. روز امیرالمؤمنین است. در مثل دیشبی - که شب جمعه هم بود؛ از این جهت هم با امسال شباهت بیشتری دارد - در شب بیست و یکمی، خطبه‌های نماز جمعه‌ی تهران