بیانات در دیدار جمعی از مردم آذربایجان

بسم‌اللَّه‌الرّحمن‌الرّحیم‌

خوشامد عرض میکنم به همه‌ی برادران و خواهران عزیز که در این مناسبت بسیار باشکوه و فراموش نشدنی - یعنی مناسبت بیست و نهم بهمن تبریز - این راه طولانی را طی فرمودید، قبول زحمت کردید و حسینیه‌ی ما را منور کردید. حقیقتاً نفَس گرم شما، زبان گویای شما، انگیزه‌های غیر قابل سکون و سکوت شما، که در همه‌ی موارد محسوس بوده است، فضای حسینیه را امروز گرم و گیرا و انقلابی کرد؛ همچنان که در طول زمان، همیشه مردم تبریز مظهر همین خصوصیات برجسته بوده‌اند.

در طول تاریخِ نزدیک به خودمان، در حوادث بزرگ، از دوران مشروطه و قبل از مشروطه تا امروز، انسان دو ویژگی را در تبریز و در آذربایجان میبیند: یکی اینکه مردم تبریز در حوادث گوناگون همیشه آغازکننده بودند، شروع کننده بودند و ابتکار عمل را در دست گرفته‌اند. قضیه‌ی بیست و نهم بهمن از این قبیل است. اگر مردم بیدار تبریز در چهلم حوادث قم، آن حادثه‌ی بزرگ را به وجود نمیآوردند، این سلسله‌ی اربعین‌ها در کشور راه نمیافتاد و این حرکتِ خودجوش عظیم مردمی