بیانات سال 89


تهران و از شهرستانها جمع بشوند بیایند توی هوای گرمِ آن روز، چند ساعت در زیر آفتاب بمانند - حالا آنجائی که ما بودیم، باز یک نیمه‌سقفی، سایه‌بانی، نیمه‌سایه‌بانی بود - در این صحنهای وسیع، توی این مسیر، توی این خیابانها، این جمعیت متراکم در بهشت‌زهرا، زنها، مردها، کودکان؛ شنیدم بعضیها هفت ساعت، هشت ساعت زیر آفتابِ آنجا تحمل کردند، که واقعاً جای تقدیر و تشکر از مردم دارد. من همین‌جا لازم میدانم از ملت عزیزمان و از حضار این اجتماع عظیم، به خاطر این همه وفاداری، صمیمانه تشکر کنم و از ته دل قدردانی کنم.

اینها خیلی مهم است. با گذشت بیست و یک سال از رحلت امام، مردم اینجور به امام دلبسته‌اند. خوب، امام مظهر انقلاب است، مظهر دین است، مظهر آن آرمانهائی است که او به آنها دعوت میکرد و اول‌بار چشم ما را به روی این آرمانها باز کرد و ما را به سمت این آرمانها هدایت کرد؛ کسی که منادی توانائی این ملت برای پیمودن مدارج اعتلاء و کمال بود. وقتی مردم به انسانی با این خصوصیات احترام میگذارند، معنایش این است که به این آرمانها احترام میگذارند. این آرمانها هم همان چیزهائی است که سعادت یک ملت را تأمین میکند. ملتی که بانشاط باشد، ملتی که باایمان باشد، ملتی که اسلام را از بن دندان قبول داشته باشد، ملتی که خود را باور داشته باشد، به خدای خود اعتماد داشته باشد، هیچ مانعی نمیتواند از پیمودن راه کمال در برابر او جلوگیری کند. خوب، اینها خیلی اهمیت دارد. شما نماینده‌ی یک چنین ملتی

«5»