این گرایش اخلاقی نباشد، کار بی‌فایده یا کم‌فایده خواهد شد؛ پیش نخواهد رفت. دل خود ما برای ثبات احتیاج دارد به توسل و خشوع.

مرحوم آقای بهجت ( رضوان الله تعالی علیه ) می‌فرمودند این دعا را زیاد بخوانید: « یا الله یا رحمن یا رحیم یا مقلب‌القلوب ثبت قلبی علی دینک ». ممکن بود یک اشکال مقدّری وجود داشته باشد، ایشان به آن هم جواب می‌داد. ممکن بود کسی بگوید وقتی میگوئیم « ثبت قلبی علی دینک »، ما که دینمان درست است، منطقی است، مستحکم است، این برای آن طبقات پایین است. ایشان می‌فرمود در هر طبقه‌ای که دل انسان و ایمان انسان و دینداری انسان هست، تنزل از آن طبقه، برگشت است. « ثبت قلبی علی دینک » یعنی دین را در همان طبقه‌ی عالی نگه دار و تثبیت کن. اگر این شد، آن وقت زندگی می‌شود شیرین، مرگ هم مرگ راحت. یکی از مشکلات اساسی ماها، مشکل مردن است. امام سجاد ( علیه السلام ) به خداوند متعال عرض میکند: « امتنا مهتدین غیر ضالین، طائعین غیر مستکرهین غیر عاصین ».^[1] خب، انسان در همه‌ی طول عمر در طریق هدایت بوده، اما باز امام دعا می کند که: « امتنا مهتدین غیر ضالین، طائعین غیر مستکرهین غیر عاصین »؛ معلوم میشود خطرناک است.