بیانات سال 89


علم، در میدان پیشرفت مادی و معنوی عقب بماند، در یک دوران طولانی، اینها در حق این ملت خیانت کردند، جنایت کردند. انقلاب آمد دست اینها را کوتاه کرد.

ما باید این راه را طی کنیم. ما باید همت کنیم. ما باید مناسبات غلطی را که موجب عقب‌ماندگی ملتها و از جمله ملت خود ما شده است، عوض کنیم و تغییر دهیم. ما باید عقب‌ماندگیهای گذشته را جبران کنیم. همه‌ی اینها نیاز دارد به همت، نیاز دارد به عزم، نیاز دارد به امید. اگر یک ملتی امید خود به آینده را از دست داد، یا همت او در باز کردن راه‌ها و پیش رفتن به سمت هدفها سست شد، این ملت عقب خواهد ماند؛ پیشرفت نخواهد کرد؛ سلطه‌گران عالم بر او مسلط خواهند شد؛ عزت خود را از دست خواهد داد. ملت ایران احتیاج دارد به اینکه این همت را مستمراً در کار خود حفظ کند، این عزم و اراده را حفظ کند، این امید را روزبه‌روز افزایش دهد؛ و این در کشور ما موجود است. بحمداللَّه مردم ما این را دارند و نشان داده‌اند؛ لذا ما در این سی سال بمراتب بیشتر از آنچه که یک ملت در سی سال میتواند رشد کند و پیش برود، جلو رفته‌ایم؛ این را دشمنان ما هم اعتراف میکنند. ولی شعار ما، شعار جهانی است. شعارهای ما، شعارهای ناظر به بشریت است؛ شعارهای ما ناظر به قطع دست مستکبران به طور کامل از کشور ما و ملت ماست؛ مستکبران این را تحمل نمیکنند، لذا توطئه میکنند.

«4»