است؛ ایشان آشنایی داشتند، کار کرده بودند و مطالعات زیادی در این زمینه داشتند.

یک مسئله‌ی دیگر نیز مسئله‌ی اجازت و تسلسل ارتباط علمای شیعه از لحاظ اجازه‌ی روایتی به یکدیگر بود که ایشان در این قضیّه هم خیلی فعّال بودند.

همین‌طور که اشاره شد ایشان با علمای معروف دنیای اسلام ارتباط داشتند، از آنها اجازه گرفته بودند و به آنها اجازه‌ی روایت داده بودند، تبادل اجازات داشتند؛ اینها جزو آن نکات برجسته‌ای است که خوب است در مورد ایشان شناخته شود و شناسانده شود.

یک خصوصیّت دیگر مرحوم مرعشی نجفی در قم، انس با مردم بود. ایشان یک مرجع مردمی بود؛ با مردم ارتباط داشت، مأنوس بود، می‌آمدند، می‌رفتند؛ خیلی راحت با مردم برخورد میکردند. به قدری ایشان با مردم قم ارتباطشان نزدیک بود که خیلی‌ها ایشان را قمی میدانستند، هیچ‌کس ترکی حرف زدن آقای مرعشی را - خوب ایشان تبریزی بودند - ندیده بود.

ایشان ارتباطشان با مردم خیلی نزدیک بود؛ حتّی گاهی [ که ] بعضی از طلبه‌های ترک میرفتند با ایشان ترکی صحبت میکردند، ایشان فارسی جواب میداد. ارتباط با مردم یک خصوصیّت برجسته‌ در ایشان بود. ایشان با مردم، مأنوس و راحت بودند و اینها خصوصیّات ممتازی است.