بیانات سال 1389


استنصار میکند، بقیه به نصرت او بشتابند و به سراغ او بروند. این، وظیفه‌ی ماست. و این پیش خواهد رفت. این وعده‌ی الهی را ما قبول داریم، یقین داریم؛ معتقدیم که « ﴿و الّذین جاهدوا فینا لنهدینّهم سبلنا  »[1] و خدای متعال بلاشک به مردم مؤمن کمک خواهد کرد.

همه‌ی ما باید قدر این جلسات را بدانیم. این نزدیکی دلها خیلی باارزش است. مسئله‌ی سنی و شیعه و دعواهای سنی و شیعه چیزهائی است که امروز دشمنان اسلام میخواهند روی آنها تکیه کنند. آن کسانی که راجع به تشیع، راجع به تسنن، دلسوزی اینها از یکدیگر حرف میزنند، نه سنی را قبول دارند، نه شیعه را قبول دارند، نه بزرگان اسلام را قبول دارند، نه علمای امروز را قبول دارند؛ آنها اهداف دیگری دارند. بایستی بر همه‌ی اینها فائق آمد و وحدت را تأمین کرد و ان‌شاءاللَّه وحدت پشتوانه‌ی پیروزی دنیای اسلام خواهد شد.

مجدداً به برادران عزیز خوشامد عرض میکنم.

والسّلام علیکم و رحمةاللَّه و برکاته‌

  1. 1. عنکبوت: ۶۹

«10»