منطقه، آیندهی روشنی است؛ آیندهی امت اسلامی، آیندهی روشنی خواهد بود. ما در دنیا یک میلیارد و نیم جمعیتیم و در حساسترین نقاط از لحاظ موقعیت سوقالجیشی، از لحاظ امکانات طبیعی و منابع زیرزمینی قرار گرفتیم؛ اما دیگران بر ما حکومت میکنند، دیگران دارند سرنوشت ما را معین میکنند، نفت ما را دیگران تکلیفش را معین میکنند، دیگران برای حکومتهای ما تکلیف معین میکنند. این وضعیت باید دگرگون شود و بلاشک دگرگون خواهد شد؛ که امروز نشانههای آن دیده میشود. این همان بیداری اسلامی است به برکت اسلام. اسلام پیروان خود را اینجور تربیت میکند: « ﴿و الّذین معه اشدّاء علی الکفّار رحماء بینهم تریهم رکّعا سجّدا یبتغون فضلا من اللَّه و رضوانا سیماهم فی وجوههم من اثر السّجود ﴾ »؛[1] اینها نشانههای امت اسلامی است. اینها آن معنویتی است که در آنها وجود دارد؛ آن توکل، آن توجه به خدا، آن تذکر، آن خضوع در مقابل پروردگار. این، خاصیت پرورش انسان مسلمان و مؤمن است. اسلام اینجور انسانی پرورش میدهد: در مقابل خدای متعال، خاضع؛ با برادران ایمانی، رحیم، مهربان؛ اخوت اسلامی، برقرار؛ اما در مقابل مستکبران، در مقابل ظالمان، مثل کوهِ استوار میایستند؛ « ﴿و مثلهم فی الانجیل کزرع اخرج شطئه فأزره ﴾