کنند. امت اسلامی چنین دست مقتدری دارد؛ آن هم با اتکاء به ذکر الهی، با گفتن تکبیر، با گفتن نام خدا و آوردن یاد خدا، این نشاط و اقتدار را پیدا کردند و این کار را کردند؛ کار عظیمی است.

البته مسائل به اینجا تمام نشده است و تمام نمیشود؛ این شروع است، این آغاز یک راه طولانی است. ملتها باید هوشیار باشند. ما همین تجربه را داریم. بعد از آنکه صحنه‌ی انقلاب، با آن عظمت و شکوه، از حالت انقلابىِ خودش خارج شد و حکومت و دولتی بر سر کار آمد، فوراً راه افتادند، برای اینکه بیایند؛ شاید بتوانند با شیوه‌های خودشان و ترفندهای خودشان امور را قبضه کنند؛ بر روی موج سوار شوند؛ از موقعیتِ پیش‌آمده باز سوءاستفاده کنند. هوشیاری ملت و رهبری پیامبرگونه‌ی امام بزرگوار ما نگذاشت. ملتهای مسلمان، چه در مصر، چه در لیبی، چه در تونس، چه در یمن و چه در بقیه‌ی کشورها، امروز این هوشیاری را احتیاج دارند. باید نگذارند پیروزیهائی که به دستشان آمده است، به وسیله‌ی دشمنان مصادره شود. فراموش نکنند؛ آنهائی که امروز در صحنه‌ی لیبی حضور پیدا کردند و خودشان را صاحب قضیه میدانند، همان کسانی هستند که تا چند صباح قبل با همان کسانی که بر ملت لیبی ستم میکردند، مینشستند و همپیاله میشدند. امروز آنها آمده‌اند و میخواهند از موقعیت استفاده کنند؛ ملتها باید هوشیار باشند، بیدار باشند.

البته ما از وضع بحرین بسیار نگرانیم. به مردم بحرین جفا میشود، ظلم میشود؛ وعده‌هائی داده میشود، اما به آن وعده‌ها عمل نمیشود. ملت بحرین، ملت مظلومی است. البته هر حرکتی، هر اقدامی وقتی برای خداست، وقتی