بیانات سال 90


الان تلاوت کردند: « ﴿الّذین استجابوا لله و الرّسول من بعد ما اصابهم القرح للّذین احسنوا منهم و اتّقوا اجر عظیم  »، ( ۲ ) به همین نکته اشاره میکند: آن کسانی که زخمی شدند، مجروح شدند، اجر عظیمی دارند، به شرط تقوا و احسان. هیچ وقت قاطعیت اختیار از انسان گرفته نمیشود؛ یعنی شما همیشه در حال اِعمال اختیار هستید؛ شما هستید که دارید انتخاب میکنید. تا آخر، این صبر شما، این ایستادگی شما، این احتساب شما، اجر شما را اضافه میکند. احتساب یعنی پای خدا نوشتن. آدم با خدا حرف بزند، بگوید پروردگارا ! این جسم من، این تن من، این آسایش من، این جوانی من، اینها را به تو دادم، صرف تو کردم، الان هم راضیام. این، احتساب است. این بیشترین تأثیر را در عروج به مقامات عالیه و احراز اجر و پاداش الهی دارد.

خب، به نظرم دیگر کافی است؛ زیاد صحبت کردیم. من مجدداً از خانمها تشکر میکنم و عذرخواهی میکنم که نشد همین طور که با جانبازان عزیز از نزدیک تکتک احوالپرسی کردیم، با آنها تکتک احوالپرسی کنیم. حالا همین طور دورادور به خانمها عرض ارادت میکنیم. ان‌شاءالله همه‌ی شماها موفق و مؤید باشید.

ما حالا از شما تعریف کردیم، تعریف بجائی هم بود، درست هم بود، اما شما هم قدر اینها را بدانید؛ اینها نعمتهای الهی هستند. ان‌شاءالله خداوند همه‌ی شما را حفظ کند.

والسّلام علیکم و رحمةالله‌

۱ ) توبه: ۱۱۱

«6»