بیانات سال 90


بعضیها به عنوان چیز متبرک، از آنجا سوغاتی می‌آورند؛ تبرکی ندارد. این جانمازهائی که در سنندج و کردستانِ خودمان میبافند، بمراتب از جانمازهائی که از آنجا می‌آورند، بهتر است. برادر خودتان را تقویت کنید، ساخت دست او را که هم زیباتر است، هم بهتر است، بخرید و این را به عنوان سوغاتی بدهید. این را آنجا ببرید و به افرادی که دوست دارید، سوغاتی بدهید. همه‌ی اجناس خودمان همین طور است؛ حالا من جانماز را مثال زدم که مقدس‌ترین است. اینها را رعایت کنید.

ما در اسلام همه چیز داریم. نظام اسلامی در درون خود همه چیز دارد. این کالای مادی است، کالای معنوی هم داریم. معارف ما، درس ما، قرآن ما، سنت ما، احادیث ائمه‌ی اطهار ( علیهم‌السّلام )، اینها همه، سرمایه‌های ماست. اگر چنانچه به این سرمایه‌ها توجه کنیم، از آنها استفاده کنیم، خودمان را از آنها محروم نکنیم، پیش میرویم؛ « ان احسنتم احسنتم لأنفسکم »؛ اگر به دست خودمان خود را محروم کردیم، « و ان اسأتم فلها ».( 4 ) « و من اوفی بما عاهد علیه الله »؛ اگر چنانچه به آنچه با خدا معاهده کردیم، عمل کردیم، « ﴿فسیؤتیه اجرا عظیما  »؛( 5 ) اگر چنانچه نه، آنچه را که با خدای متعال معاهده کردیم و قرارداد گذاشتیم، شکستیم، « ﴿فمن نکث فانّما ینکث علی نفسه  »،( 6 ) علیه خودمان کار کرده‌ایم.

چند سال قبل از این - نمیدانم حالا ده سال است یا بیشتر است - من توصیه‌های مؤکدی را راجع به مقابله‌ی با فساد اقتصادی به مسئولین کشور کردم؛ استقبال هم کردند؛ اما خب، اگر عمل میکردند، دیگر این فساد بانکی اخیر - که حالا همه‌ی روزنامه‌ها و همه‌ی دستگاه‌ها و همه‌ی ذهنها را پر

«7»