همین مسئله‌ی اشتغال که آقایان هم اشاره کردند و به مسئولین محترم تأکید شد، واقعاً مسئله‌ی اساسیای است. خانواده‌هائی که جوانهائی دارند، بسیاری هم تحصیلکرده، در سرتاسر این استان، در خود کرمانشاه، در شهرستانهای مختلف، جوانهای فهمیده، اینها بیکار باشند؛ خب، این خیلی سخت است. باید برای اینها اشتغال به وجود بیاید؛ این اساس کار است. وقتی اشتغال بود، مفاسد ناشی از بیکاری هم به خودی خود جمع خواهد شد؛ چون بیکاری به دنبال خود مفاسدی را میآورد - مفاسد اخلاقی، مفاسد اجتماعی، مفاسد امنیتی؛ انواع و اقسام مفاسد - اشتغال که به وجود آمد، همه‌ی اینها به خودی خود جمع میشود؛ هزینه‌ها از دوش دولت برداشته میشود. خب، اگر بخواهیم این اشتغال با همین شکلی که مسئولین محترم تصمیم‌گیری کردند، تحقق پیدا کند، کار لازم دارد؛ کار در تهران - دوستانی که از تهران اینجا تشریف دارند، مسئولیتهاشان سنگین است - کار در سطح بالای استان، بعد هم کار در مجموعه‌ی دستگاه‌های مدیریتی استان. بنابراین اگر بخواهیم استان کرمانشاه ان‌شاءالله یک تحرکی در جهت پیشرفت پیدا کند، این یک همت دسته‌جمعی و یک کار گسترده از سوی همه‌ی مسئولین را میطلبد.

و بدانید خدای متعال به کوچکترین تلاش شما توجه میکند و برای آن، اجر و ثواب میگذارد و مینویسد؛ این کارها از دید خدای متعال بیرون نیست، خارج نیست. گاهی شما مسئول یک بخشی هستید، یک کاری در فلان اداره دست شماست؛ دلسوزی میکنید، علاقه‌مندی نشان میدهید، نیم ساعت بیشتر میمانید، دقت بیشتری میکنید، با مُراجع اخلاق بهتری نشان