بیانات سال 90


میدهید، صبر و حوصله‌ی بیشتری میکنید، هیچ کس هم از شما تشکر نمیکند؛ یعنی کسی نمیفهمد که شما این زحمت را کشیدید، مافوق شما هم نمیفهمد، همکار شما هم ملتفت نمیشود؛ رنجی را تحمل میکنید، بدون اینکه کسی بفهمد یا کسی از شما تشکر کند؛ مردم نفهمیدند، اما خدا فهمید؛ دستگاه‌های مسئول و ناظر ثبت نکردند، اما کرام‌الکاتبین ثبت کردند، مأموران الهی اینها را ثبت میکنند. بنابراین یک لحظه‌ی زحمت و تلاش شما هدر نخواهد رفت. اجر الهی خیلی بالاتر از این اجرهای دنیوی است، که ما زبانی از شما تشکر کنیم یا فرض کنید یک فوق‌العاده‌ای برای فلان کاری به ما بدهند؛ اینها چیزی نیست، اجر الهی مهم است، قبول الهی مهم است. هیچ کار شما، هیچ تلاش شما نیست که برای خدا انجام بگیرد، مگر اینکه قبول الهی، لطف الهی، اجر الهی و پاداش الهی بلافاصله پشت سر آن هست؛ ولو دیگران نفهمند. با این نگاه باید کار کرد، تلاش کرد.

این را هم عرض بکنم که امروز علی‌رغم همه‌ی دشمنیها، همه‌ی خباثتها، همه‌ی لشکرکشیهای تبلیغاتی و سیاسی و امنیتی و اقتصادی و غیره که علیه ملت ایران و نظام جمهوری اسلامی دارند انجام میدهند و در واقع دشمنیها با اسلام است و میخواهند از اسلام انتقام بگیرند، ما به توفیق الهی داریم پیش میرویم؛ آن هم با سرعتی بیش از سرعت متوقَع و متعارف. ما داریم خیلی خوب به جلو حرکت میکنیم. اگر هیچ دلیل دیگری بر این وجود نداشته باشد، همین دلیل کافی است که دشمنِ متوجه و مترصد درصدد عکس‌العمل بربیاید؛ همین کارهائی که میبینید در تبلیغات و غیر تبلیغات و فشار اقتصادی و بهانه‌های گوناگون در دنیا مطرح میکنند. وقتی

«7»