است که من دارم - اینها چیزهائی است که نه در کشور و میهن ما، در دنیای اسلام، در میان نیروهای مسلح، بیسابقه است. اینها آفریده‌ی همت بلند ملتی است که بر برافراشتن پرچم ایمان و اسلام و دیانت، همت گماشته است. نیروهای مسلحی که برای خدا، در راه خدا و برای آرمانهای الهی درس میخوانند، آموزش میبینند، زحمت میکشند، خود را آماده میکنند و هنگامی که فرصت مجاهدت و دفاع دست بدهد، با فداکاری وارد میدان میشوند، عزت اسلام و مسلمینند، عزت کشورند.

شما عزیز و عزتمندید. عزت شما از دو جهت است: یکی از این جهت که در راه علم، در راه جهاد و با زلال معنویت و ایمان، جوانىِ ارجمند خودتان را میگذرانید؛ این عزت است. « ﴿و للَّه العزّة و لرسوله و للمؤمنین ﴾ »؛ ( ۱ ) عزت متعلق به خدا و پیامبر و مؤمنان است. و شما با این شیوه، در خیل مؤمنان داخلید.

جهت دوم این است که شما مایه‌ی عزت کشور خود و ملت خود هستید. آن کشور و آن ملتی که بتواند ثابت کند که آماده است برای استقلال خود، برای حفظ هویت خود، برای آرمانهای خود، برای موجودیت خود، ایستادگی کند و مردانه دفاع کند، عزیز است. عزت آن ملت را حتّی دشمنان در اعماق وجود خودشان تصدیق میکنند؛ اگرچه از روی عناد حاضر نباشند بر زبان بیاورند. امروز عزت شما را - که نوک پیکان استوارِ دفاع ملی هستید - دشمنان شما هم تصدیق میکنند؛ بسیاری بر زبان هم می‌آورند.