بیانات در دیدار جمعی از کارگران

بسم‌اللَّه‌الرّحمن‌الرّحیم‌

خوشامد عرض میکنیم به همه‌ی شما برادران و خواهران عزیزِ فعال در عرصه‌ی کار و فضای کارگری. این یک فرصتی است برای بنده‌ی حقیر که هر سال این توفیق را پیدا کنم که با جمع شما دقایقی بنشینیم و عرایضی عرض کنیم.

مسئله‌ی کار و شأن کارگر و حد کارگر و جایگاه کارگر، هم در اسلام و هم در منطق عقلائی، مسئله‌ی بسیار مهمی است. در منطق عقلائی، اگر انسان ملاحظه کند در سلسله‌ی نیازهای حیاتی خود، حلقه‌ی مربوط به کار، یک حلقه‌ی اساسی و تعیین کننده است. یعنی اگر همه‌ی پولهای عالم را هم جمع کنند، عنصر کار و کارگر در کنار آن نباشد، همه‌ی نیازهای انسان بر زمین میماند. پول را نه میشود خورد، نه میشود پوشید، نه میشود استفاده کرد. آن چیزی که از ثروت انسانها و نعمتهای روی زمین، نیازهای انسان را تأمین میکند، عنصر کار است. کار هم متکی به کارگر است. بنابراین نقش بازوی توانا و سرپنجه‌ی ماهر و ذهن و ذوق و سلیقه‌ی کارگر در حیات انسان - چه حیات فردیاش، چه حیات اجتماعیاش - یک امر واضحِ عقلائی است. آن کسانی که به قشر کارگر و مجموعه‌ی کارگری بیتوجهی و بیاعتنائی میکنند، در حقیقت این نقش اساسی و مهم را نمیبینند یا ندیده