دنیا، این رقم بالاتر است. در آمریکا متوسط رقم مشارکت در انتخابات کنگره، ۳۵ درصد است. در ده سال گذشته مشارکت مردم آمریکا در انتخابات کنگرهشان و مجلس ملی و مجلس سناشان به ۴۰ درصد نرسیده. خب، این را مقایسه کنید با ملت ایران - این نشاط را، این حضور را، این اظهار وجود را - آنگاه اهمیت مطلب معلوم میشود. اینها میخواستند با این فشارها، با این جوّ روانی، با این تهدیدها، با این ترورها، روز دوازده اسفند را روز سرخوردگی ملت ایران و نظام جمهوری اسلامی قرار بدهند؛ اما به عکس خواستهی آنها، به کوری چشم آنها، این روز شد روز سربلندی نظام اسلامی و ملت ایران. این انتخابات مثل یک رسانهی صادق و پرقدرت عمل کرد. خبرهای ایران را تحریف میکنند، حوادث دروغین را از داخل ایران مخابره میکنند، خبرهای راست را مکتوم نگه میدارند، اما این انتخابات را نمیتوانند انکار کنند؛ واقع شده است، جلوی چشم همه است. این انتخابات به مثابهی یک رسانهی بزرگ و قدرتمند توانست ملت ایران و نظام اسلامی را به دنیا نشان بدهد. خب، این رویدادهای سال ۹۰ بود؛ سالی که اینقدر دشمنان سرمایهگذاری کردند تا در این سال به ملت ایران و نظام اسلامی ضربه وارد کنند. اینها بخشی از دستاوردهای سال ۹۰ است. چرا این دشمنیها را میکنند ؟ من این نکته را عرض بکنم؛ بهانهی دشمنی در اوقات مختلف متفاوت است. از وقتی مسئلهی هستهای مطرح شده است، بهانهی دشمنیها مسئلهی هستهای است. البته میدانند و اعتراف هم میکنند که ایران دنبال سلاح هستهای نیست. واقع قضیه هم همین است. ما به دلائل خودمان، بههیچوجه دنبال