در این تحول برنده باشد؛ میتواند هم خدای نکرده کاری کند که نه، برنده نباشد. به نظر من دانشگاه در این زمینه مسئولیت بسیار حساس و بزرگی دارد.

آنچه که امروز دوستان در سخنرانی‌ها و نطقهای خودشان بیان کردند، کارهای بسیار خوب و لازمی است. البته پیشرفتها خیلی خوب بوده، نکات مثبتی را هم دوستان گفتند، نکات منفی‌ای هم وجود دارد که در گفتارها غالباً به‌اشاره به آنها اکتفاء شد؛ پرداخته نشد. ما نقاط منفی داریم؛ هم در زمینه‌ی مدیریتهای علمی، هم در زمینه‌ی برنامه‌ریزی‌های گوناگون بر اساس دانشی که در دانشگاه تولید میشود، در سطح کشور، در سطح جامعه؛ باید اینها را برطرف کرد. مرجع برطرف کردن اینها، باز خود دانشگاه است؛ خود دانشگاه است که میتواند اثر بگذارد. امروز مسئولین کشور، وزرای کشور، مسئولین اجرائی و بسیاری از مسئولین غیر اجرائی در تقنین و قضا، فارغ‌التحصیل‌های دانشگاه‌ها هستند، عناصر دانشگاه‌ها هستند، اعضای هیئت علمی دانشگاه‌ها هستند. ارتباطهای هوشمند، جهتدار و هدفمند میتواند کمک کند که ذخیره‌ی کارشناسی علمی کشور در خدمت تصحیح کارها و برطرف کردن اشکالها قرار بگیرد. این از سوئی وظیفه‌ی دانشگاه‌هاست، از سوئی وظیفه‌ی مسئولان و مدیران است، که من حالا امروز با شما دانشگاهی‌ها مواجه‌ام؛ با مدیران هم در جای خود، سهم آنها را و وظیفه‌ی آنها را به آنها گوشزد میکنیم و ان‌شاءاللّه تأثیر ببخشد.

ممکن است در اینجا یک شبهه‌ای پیش بیاید - گاهی یک شبهاتی مطرح میکنند، مغالطه‌هائی میکنند - مغالطه‌ی بی‌طرف بودن علم، که آقا علم را