و الحسن و الحسین سبطی الرّحمة و امامی الهدی و علىّ‌بن‌الحسین و محمّدبن‌علىّ و جعفربن‌محمّد و موسی‌بن‌جعفر و علىّ‌بن‌موسی و محمّدبن‌علىّ و علىّ‌بن‌محمّد و الحسن‌بن‌علىّ و الخلف القائم المهدىّ صلواتک علیهم اجمعین و صلّ علی ائمّة المسلمین و حماة المستضعفین و هداة المؤمنین. اوصیکم عباداللّه بتقوی اللّه.

همه‌ی برادران و خواهران نمازگزار را که در این اجتماع عظیم حضور دارید، دعوت میکنم به رعایت تقوا و پرهیزگاری. آنچه که در این خطبه عرض میکنم: یکی دو مسئله‌ی مربوط به کشور خودمان و جامعه‌ی خودمان یا مربوط به امت اسلامی است. آنچه که مربوط به ماست، در درجه‌ی اول، حادثه‌ی تلخ و مصیبت‌بار زلزله است برای جمعی از هم‌میهنان عزیز ما. اگرچه در یک نقطه‌ی از کشور و گروهی از مردم در این حادثه آسیب دیدند، لیکن غم برای همه‌ی مردم کشور است. انسان این را میداند و احساس میکند و تجربه‌ها هم همین را نشان میدهد که مردم کشور ما در برابر یک چنین حوادثی که در گوشه‌ای از کشور به وقوع میپیوندد، هرگز بی‌تفاوت نبوده‌اند؛ در این حادثه هم بحمداللّه مردم وارد شدند و باز هم باید ادامه پیدا کند. حادثه، حادثه‌ی تلخی است؛ ویرانی‌های زیادی است؛ تلفاتی هم وجود داشته است، که مسئولین آمار تلفات و حوادث را ذکر کردند. آنچه که بر عهده‌ی مسئولین و بر عهده‌ی آحاد مردم است، کمک به وظائفی است که بر دوش ماست.

بحمداللّه کارهای خوبی انجام گرفته است؛ انسان وقتی از نزدیک می‌بیند، این را مشاهده میکند؛ از کسانی هم که خودشان آسیب‌دیده هستند، وقتی