را به سلاحهای هستهای مجهز کرده و برای این منطقهی حساس، تهدیدی بزرگ فراهم کردهاند؛ اما همین مجموعهی فریبگر، استفادهی صلحآمیز از انرژی هستهای را برای کشورهای مستقل برنمیتابند و حتّی با تولید سوخت هستهای برای رادیوداروها و دیگر مصارف صلحآمیز انسانی، با هرچه در توان دارند، ستیزهگری میکنند. بهانهی دروغین آنان، بیم از تولید سلاح هستهای است. در مورد جمهوری اسلامی ایران، آنان خود میدانند که دروغ میگویند؛ اما سیاستورزی، آنگاه که کمترین اثری از معنویت در آن نباشد، دروغ را هم مجاز میشمرد. آیا آن که در قرن بیستویکم زبان به تهدید اتمی میگشاید و شرم نمیکند، از دروغگوئی پرهیز و شرم خواهد کرد !؟ من تأکید میکنم که جمهوری اسلامی هرگز در پی تسلیحات هستهای نیست، و نیز هرگز از حق ملّت خود در استفادهی صلحآمیز از انرژی هستهای چشمپوشی نخواهد کرد. شعار ما « انرژی هستهای برای همه، و سلاح هستهای برای هیچکس » است. ما بر این هر دو سخن پای خواهیم فشرد و میدانیم که شکستن انحصار چند کشور غربی در تولید انرژی هستهای در چهارچوب معاهدهی عدم اشاعه، به سود همهی کشورهای مستقل و از جمله کشورهای عضو جنبش عدم تعهد است. تجربهی سه دهه ایستادگىِ موفقیتآمیز در برابر زورگوئیها و فشارهای همهجانبهی آمریکا و متحدانش، جمهوری اسلامی را به این باور قطعی رسانده است که مقاومت یک ملت متحد و دارای عزم راسخ، قادر است بر همهی خصومتها و عنادها فائق آید و راه افتخارآمیز به سوی هدفهای بلند خود را بگشاید. پیشرفتهای همهجانبهی کشور ما در دو دههی اخیر واقعیتی