است؛ همه‌ی بیدارىِ اسلامی نیست. بیداری اسلامی گسترده است، عمیق است.

البته دشمنان از کلمه‌ی « بیداری اسلامی » میترسند؛ سعی میکنند عنوان « بیداری اسلامی » برای این حرکت عظیم به کار نرود. چرا ؟ چون وقتی اسلام در هیئت حقیقی خود، در قواره‌ی واقعی خود بروز و ظهور پیدا میکند، تن اینها میلرزد. اینها از اسلامِ برده‌ی دلار نمیترسند؛ از اسلامِ غرق در فساد و اشرافی‌گری نمیترسند؛ از اسم اسلامی که امتداد و انتهائی در عمل و در توده‌ی مردم نداشته باشد، نمیترسند؛ اما از اسلام عمل، اسلام اقدام، اسلام توده‌ی مردم، اسلام توکل به خدا، اسلام حسن ظن به وعده‌ی الهی که فرمود: « ﴿و لینصرنّ الله من ینصره ﴾ »،( 1 ) میترسند. وقتی اسم این اسلام می‌آید، نشانی از این اسلام پیدا میشود، مستکبرین عالم به خودشان میلرزند - « ﴿کأنّهم حمر مستنفرة. فرّت من قسورة ﴾ »( 2 ) - لذا نمیخواهند عنوانِ بیداری اسلامی باشد. ولی ما معتقدیم نخیر، این یک بیداری اسلامی است، بیداری حقیقی است، و رسوخ پیدا کرده است، امتداد پیدا کرده است، به این آسانیها هم دشمنان نمیتوانند آن را از راه خودش منحرف کنند.

البته باید آسیب‌شناسی کرد؛ این آن نکته‌ی اوّلی است که میخواهم به شما عرض کنم. این حرکتهای دنیای اسلام را، این انقلابهائی که در مصر و تونس و لیبی و امثال اینها اتفاق افتاده است و به پیروزی رسیده است، آسیب‌شناسی کنید؛ خطراتش چیست ؟ مشکلاتش کجاست ؟ چرا میگوئیم آنچه که اتفاق افتاده است، قطعاً اسلامی است ؟ شعارهای مردم را نگاه کنید؛ در طول این مدت، نقش معتقدان به اسلام را در اسقاط رژیمهای فاسد