وجود مقدس پیامبر گرامی و همچنین فرزند بزرگوارش حضرت ابی‌عبداللّه جعفربن‌محمدالصّادق ولادت یافته‌اند و ولادت پیغمبر سرآغاز همه‌ی برکاتی است که خدای متعال برای بشریت مقدر فرموده است. ما که اسلام را وسیله‌ی سعادت بشر و راه نجات انسان میدانیم، این موهبت الهی مترتب بر وجود مبارک پیغمبر است که در این ماه اتفاق افتاد. حقیقتاً باید این میلاد عظیم را مبدأ همه‌ی برکاتی دانست که خدای متعال جامعه‌ی بشری را، امت اسلامی را، پیروان حقیقت را به آن سرافراز کرده است.

صِرف جشن گرفتن کافی نیست؛ در درجه‌ی اول باید پیوند قلبی خودمان با پیغمبر را تقویت کنیم. دنیای اسلام باید رابطه‌ی معنوی و قلبی و عاطفی خود با نبی مکرم را روزبه‌روز تقویت کند؛ این نقطه‌ی مشترک بین همه‌ی مسلمانان عالم است. آن کسانی که دلشان برای تشکیل امت اسلامی میتپد، باید بر روی این نقطه تکیه کنند: رابطه‌ی معنوی و عاطفی با وجود مقدس پیغمبر. یعنی در درجه‌ی اول و به طور جدی، تصمیم بر تبعیت از آن بزرگوار در همه‌ی امور. در آیات کریمه‌ی قرآن، درباره‌ی اخلاق پیامبر، درباره‌ی رفتار سیاسی پیغمبر، درباره‌ی نوع حاکمیت پیغمبر، درباره‌ی احساس پیامبر مکرم نسبت به مردم - چه نسبت به مسلمانها، چه نسبت به غیر مسلمانها - شرح داده شده است. تربیت صحابه‌ی بزرگوار پیامبر در زمان پیغمبر و رفتار آنها، نشان دهنده‌ی آن جهتی است که در تعلیم و تربیت امت اسلامی، مورد نظر اسلام و مورد نظر پیامبر است. باید اینها را در زندگىِ خودمان پیاده کنیم، باید اینها را عملیاتی کنیم؛ صِرف گفتن کفایت نمیکند.