بیانات در دیدار دانشجویان‌

نوزدهم ماه مبارک رمضان ۱۴۳۴

بسم‌الله‌الرّحمن‌الرّحیم‌

خدای متعال را شکرگزارم که عمر داد تا یک بار دیگر جمع باصفای دانشجویان عزیز را در روزهای باصفای ماه رمضان در اینجا - در این حسینیه - ملاقات کنم. ان‌شاءالله این جلسه، چه آنچه که شماها گفتید، چه آنچه که ما عرض خواهیم کرد، برای کشور، برای دانشگاه، برای حرکت عظیم دانشجوئی، در آینده مفید باشد.

خب، این روزها روزهای صفا است؛ همان طور که عرض کردیم، صفای ماه رمضان و روزه‌داری، صفای شبهای قدر، صفای متصاعد از یاد مولای متقیان - که مظهر صفا و منبع صفا، آن بزرگوار بود - و صفای جوانی شما است. بحمدالله جمع جوانان دانشجوی ما - که البته شماها الگوهائی هستید - و مجموعه‌ی عظیم دانشجوئی در کشور، از جهات مختلف جمع امیدبخشی هستند. امیدواریم ان‌شاءالله آینده‌ی شما، آینده‌ی کشور، به برکت تلاش و کار شما، شیرین و سرشار از امید و نیرو باشد.

مطالبی که دوستان بیان کردند، مطالب بسیار خوبی بود. سال گذشته هم من یادم هست که از مطالب برادران و خواهران دانشجو که اینجا بیان کردند، حقیقتاً لذت بردم و این را گفتم. البته آن حرفها با جزئیات در یاد