بیانات سال 92


تمام شد. به‌هرحال اینها پایه‌ی تمدن خودشان را با مکیدن خون ملتها شروع کردند؛ بعد هم با پیشرفتهای گوناگون، نه ظلم را در کشورهای خودشان برطرف کردند، نه تبعیض را برطرف کردند، نه جوامع فقیر را توانستند به بی‌نیازی برسانند؛ می‌بینید امروز هم وضع اقتصاد در این کشورها چه جوری است، وضع اجتماعی چه جوری است، وضع اخلاقی چه جوری است؛ این انحطاط اخلاقی، این لجنزار اخلاق جنسی در غرب. پیشرفت تمدن غربی، یک چنین پیشرفتی است با این خصوصیات؛ این را ما به‌هیچ‌وجه نمی‌پسندیم. ما دنبال الگوی مطلوب و آرمانىِ خودمان هستیم، که یک الگوی اسلامی و ایرانی است؛ از هدایت اسلام سرچشمه میگیرد، از نیازها و سنتهای ایرانی بهره می‌برد؛ یک الگوی مستقل. البته امروز محققین و صاحبنظران‌تلاشهای فراوانی هم دارند میکنند برای اینکه این الگو را تدوین کنند.

فکر میکنم وقت هم تمام شد؛ در حالی که یادداشتهائی که بنده کردم، تمام نشد و مثل سخن بسیاری از برادران و خواهران محترمی که اینجا مطالبی بیان کردند و به علت کمىِ وقت، حرفهایشان را نصفه‌کاره گذاشتند، بنده هم ناچار برخی از حرفها را میگذارم تا ان‌شاءالله اگر عمری بود، باز شماها را در جلسات دیگری در دانشگاهها و در دیدارهای دیگری مشاهده کنیم و برخی از عرایض خودمان را به شما عرض کنیم.

پروردگارا ! برکات خودت را در این ماه بر جامعه‌ی دانشگاهی ما نازل کن. پروردگارا ! دلهای مشتاق را در این ماه از رحمت بی‌پایان خود بی‌نصیب مگردان. پروردگارا ! اگر تا این روزهای آخر ماه مبارک رمضان ما را

«14»