بیانات سال 92


بیانات در دیدار اساتید دانشگاه‌ها

بیست و هشتم ماه رمضان ۱۴۳۴

( بسم‌الله‌الرّحمن‌الرّحیم )

خدای متعال را شکر میکنیم که توفیق پیدا کردیم یک بار دیگر این جلسه‌ی مطلوب و شیرینِ همه‌ساله را - ولو در آخرین روزهای ماه رمضان - در اینجا شاهد باشیم. جلسه، جلسه‌ی علم است؛ جلسه‌ی دانشگاه است و اهمیت علم و دانشگاه برای نظام جمهوری اسلامی و ملت ایران و بخصوص برای برهه‌ی کنونی تاریخ ما، بر همه روشن است.

البته این جلسه برای این نیست که من عرایض خودم را و نکاتی را که در باب دانشگاه یا درباره‌ی علم و جامعه‌ی علمی دارم، بیان کنم - حالا مطالبی عرض میکنیم، لیکن جلسه برای این نیست - عمده‌ی نظر بنده در تشکیل این جلسه، دو چیز است: یکی احترام به مقام اساتید دانشگاه. این جلسه در واقع یک جلسه‌ی نمادین است؛ برای این است که اهتمام نظام جمهوری اسلامی به مقام علم و عالم و استاد و دانشگاه، با این وجه نمادین شناخته شود و بیان شود؛ که خب، این بحمدالله حاصل میشود. جهت دوم، شنیدن برخی از مطالبی است که در ذهن دوستان و اساتید محترم هست - چه در زمینه‌ی مسائل کشور، چه در زمینه‌ی مسائل دانشگاه و مسائل علم - که این هم بحمدالله حاصل میشود.

«1»