بیانات سال 92


یک سنت خوب هم امسال بیش از سالهای دیگر دیده شد، که خوب است مورد توجه قرار بگیرد و آن، افطاری دادنهای ساده و بی‌پیرایه در مساجد و در خیابانها بود در بیشتر شهرهای کشور - که بسیار کار شایسته‌ای است - در مقابل افطاریهای مسرفانه‌ای که شنیده شد، دانسته شد که بعضیها به بهانه‌ی افطار، حرکات و عمل مسرفانه انجام میدهند و به جای اینکه در ماه رمضان وسیله‌ای بشوند برای نزدیکی روحی به فقرا و مستمندان، با این عمل، با این حرکت، خود را در لذات جسمانی غرق میکنند. نمیخواهیم بگوئیم که اگر در افطار، کسی غذای مطبوعی مصرف کرد، این کار ممنوع است؛ نه، در شرع اینها ممنوع نیست؛ اسراف ممنوع است، زیاده‌روی ممنوع است، ریخت‌وپاش فراوانی که گاهی در اینجور مجالس انجام میگیرد، ممنوع است. چه بهتر که کسانی که میخواهند افطاری بدهند، با همین سنتی که رائج شده است، افطاری بدهند؛ که مردم را، رهگذران را و کسانی را که مایلند از افطاری استفاده کنند، در این سفره‌های رایگان و با بذل و بخشش و گشاده‌دستی، در کوچه‌ها، در خیابانها، در حسینیه‌ها، افطاری میدهند.

امیدواریم خداوند متعال به همه‌ی شما ملت ایران برکت بدهد، اعمال شما را قبول کند و توفیق حفظ دستاورد ماه مبارک رمضان را تا سال آینده به همه‌ی شما مرحمت کند.

بسم‌الله‌الرّحمن‌الرّحیم‌

﴿والعصر. انّ الانسان لفی خسر. الّا الّذین ءامنوا و عملوا الصّالحات‌  

﴿و تواصوا بالحقّ و تواصوا بالصّبر .( ۲ )  

«3»