بیانات سال 92


برمیافروزند بین مردم به بهانه‌ی شیعه و سنّی؛ آنجایی هم که مسئله‌ی شیعه و سنّی نیست، اسم شیعه و سنّی رویش میگذارند، که من مکرّر اشاره کرده‌ام به مواردی از اینها؛ حاضرند منطقه را به آتش بکشند، برای خاطر مقاصد سیاسی؛ ابرقدرتها این‌جوریاند. ابرقدرتها از اینکه یک انفجاری در فلان محلّه‌ی فلان شهر عراق رخ بدهد، پنجاه نفر در این انفجار کشته بشوند، هیچ باکی ندارند؛ از اینکه در کشور سوریه حوادثی به‌وجود بیاید که یک کشور بتدریج تبدیل بشود به ویرانه؛ یا در مصر یا در نقاط دیگر، هیچ باکی ندارند. برای منافع نامشروع خودشان ابرقدرتها - آمریکا و امثال آمریکا - از این قبیل کارها انجام میدهند. حالا این رویکرد جدیدی که آمریکاییها در مورد سوریه دارند ،( ۳ ) امیدواریم جدّی باشد؛ این هم باز یک بازی سیاسی دیگری نباشد؛ هفته‌ها است که دارند مردم این منطقه را تهدید میکنند به ایجاد یک جنگ، ایجاد یک درگیری پرخسارت، برای خاطر منافعی که برای خودشان تعریف کرده‌اند، دفاع از این منافع را هم برای خودشان مشروع میدانند، ولو منافع ده کشور دیگر و ده ملّت دیگر را هم پایمال بکنند؛ این‌جوریاند. انصاف و نگاه به منافع بشریّت و انسانیّت و منافع کلان آحاد بشر که برایشان مطرح نیست، اسمش را میگذارند منافع ملّی [ که‌ ] در واقع منافع ملّی خودشان هم نیست، منافع صهیونیستها است، منافع دشمنان بشریّت است، منافع سرمایه‌دارانی است که در طول هفتاد هشتاد سال گذشته نشان دادند که به هیچ اصلی از اصول انسانیّت پایبند نیستند؛ اسم این را میگذارند منافع ملّىِ خودشان و برای این منافع ملّىِ ادّعایی، حاضرند همه‌ی آتشها را برافروزند. الان چندین هفته است که در این منطقه با تهدید به جنگ و تهدید به بمباران جنجالی بپا کردند. خب،

«6»