خب حالا شماها - مجموعه‌ی نخبگان در سرتاسر کشور، در هر رشته‌ای از رشته‌های علم و فنّاوری و پیش از اینها تحقیق، در واقع شمارگان باارزشی از افراد تشکیل دهنده‌ی این مجموعه‌ی عظیمی هستند که دارد این رسالت تاریخی را انجام میدهد - امروز در نوبت خودتان شانه‌هایتان را داده‌اید زیر بار یک چنین حادثه‌ی عظیمی. مهم این است که حرکت شما از دَور نیفتد، مهم این است که سکته و وقفه‌ای در وسط به‌وجود نیاید. در همه‌ی حرکات مهمّ اجتماعی و سیاسی و نظامی همین است؛ وقتی یک حرکتی شروع شد، وقتی یک کار بزرگ و عظیمِ بلندمدّتی آغاز شد، نباید گذاشت در وسط آن وقفه به‌وجود بیاید. ما در دوران دفاع مقدّس هم در صحنه‌های جنگ و درگیریهای نظامی، همین را بالعیان میدیدیم؛ وقتی یک حرکتی شروع میشد، اگر از دَور نمیافتاد آن حرکت، به پیروزی میرسید؛ [ امّا ] اگر در وسط راه، عزمها سست میشد، تردید به‌وجود میآمد، تنبلی عارض میشد و کار از دَور میافتاد، ناکامی به دنبالش بود. نباید بگذارید این حرکت علمىِ پرشتاب از دَور بیفتد.

البتّه مخاطب من، همه‌ی اطراف قضیّه‌اند؛ هم شما جوانهای عزیز که دارید کار میکنید، علم میآموزید، تحقیق میکنید، خودتان را از درون پرورش میدهید و احیاناً کارهای برجسته و جالبی هم از شما سرمیزند - که همین حرفهایی که اینجا زدید، جزو همان کارها است؛ کار فقط کار فیزیکی نیست؛ ارائه کردن فکر، ارائه کردن نظر، تلاش کردن برای رسیدن به نظرات برتر، جزو بافضیلت‌ترین کارها است؛ البتّه باید در حدّ ذهنیّت متوقّف نماند -