بیانات سال 92
بسم الله الرحمن الرحیم خوشامد عرض میکنیم به شما برادران عزیز و فرماندهان و کارکنان نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران؛ و این روز شریف را، این خاطره‌ی بزرگ را به شما تبریک عرض میکنیم، و تجلیل میکنیم از آن کسانی که این حادثه‌ی نوزدهم بهمن را در ظرف خود که بسیار حسّاس و مهم بود آفریدند. از گزارش فرمانده محترم ( ۱ ) تشکّر میکنیم؛ از سرود پر مغز و پر معنایی هم که اجرا کردند، صمیمانه تشکّر میکنیم. بعضی از حوادث از آنچه در بادی امر ملاحظه میشود و دیده میشود، بزرگ‌تر است. گاهی یک حادثه‌ای ابعادی پیدا میکند، گستره‌ای پیدا میکند که حتّی خود پدیدآورندگان آن حادثه هم انتظار آن را ندارند. در قرآن کریم میفرماید: ﴿یُعجِبُ الزُّرّاع ﴾ ؛( ۲ ) در تصویر یاران پیامبر اکرم و مؤمنان صدر اسلام و مجاهدان بزرگ، صفاتی را ذکر میکند؛ آنها را تشبیه میکند به گیاهی که سر از خاک برمیدارد، بتدریج استحکام پیدا میکند و جوری رشد و نمو میکند که خود زارعان - کسانی که خودشان بذر این گیاه را ریختند - به اعجاب وادار میشوند. حادثه‌ی نوزدهم بهمن از این قبیل بود. آن روز کمتر ابعاد این حادثه به نظر میرسید؛ بتدریج ابعاد آن آشکار شد. بیانات در دیدار فرماندهان و کارکنان نیروی هوایی ارتش در سالروز بیعت تاریخی همافران با حضرت امام خمینی (رحمة‌الله‌علیه)