بسماللّهالرّحمنالرّحیم خوشامد عرض میکنم به همهی برادران و خواهران عزیز؛ مردم مؤمن، جوانان پر شور، علمای اعلام، بالخصوص به خانوادههای معظّم شهیدان که از راههای دور تشریف آوردید و امروز به جمع ما، به حسینیهی ما نورانیت و صفا بخشیدید. از خداوند متعال مسئلت میکنیم که فضل و رحمت و لطف و عنایت ویژهی خود را که در این ماه شریف شامل حال بندگان و مؤمنان و مخلصان میفرماید، شامل حال همهی شما برادران و خواهران عزیز، و همهی مردم آن استانهائی که زحمت کشیدید از آن استانها تشریف آوردید، و همهی ملت ایران بفرماید. اولاً لازم میدانم برادران و خواهران عزیز را، مخصوصاً جوانها را توجه بدهم به اهمیت ماه رجب. از این مناسبتها و از این خصوصیاتِ مربوط به ایام و شهور نمیشود بهآسانی صرفنظر کرد. بزرگان و اهل معنا و اهل سلوک، ماه رجب را مقدمهی ماه رمضان دانستهاند. ماه رجب، ماه شعبان، یک آمادگاهی است برای اینکه انسان در ماه مبارک رمضان - که ماه ضیافت الهی است - بتواند با آمادگی وارد شود. آمادگی به چیست ؟ در درجهی اول، آمادگی به توجه و حضور قلب است؛ خود را در محضر علم الهی دانستن، در محضر خدا دانستن - « ﴿سبحان من احصی کلّ شیء علمه » ( ﴾ ۱ ) - همهی حالات بیانات در دیدار اقشار مختلف مردم از استانهای مازندران، گیلان، گلستان و کهگیلویه و بویراحمد