وظیفهى دومى که وجود دارد، مقابله و معارضهى با کسانى است که این ظلم، این ستم بزرگ تاریخى، این نسلکشى، این بىحیایى و بىشرمى در جنایت و آدمکشى، از آنها دارد سر میزند؛ که انسان واقعاً حیرت میکند از بىشرمىِ اینها، که براى کشتن مردم غیر نظامى توجیه و استدلال و منطق ارائه میدهند؛ اینقدر بىشرمند ! براى کشتن بچههاى کوچک، کودکان معصوم و مظلوم استدلال مطرح میکنند؛ اینقدر اینها وقیحند ! اینهایى که این جنایت را دارند میکنند، جانىاند، مباشرین جنایتند، اما فقط اینها تنها نیستند، امروز هرکسى از صهیونیستها حمایت میکند، اعم از مسئولین کشورهاى مستکبر مثل آمریکا و انگلیس و غیرهم، یا مجامع عمومى مثل سازمان ملل و امثال اینها، که به نحوى یا با سکوت خود، یا با اظهارات خود و بیانات خود و حرفهاى غیر منصفانهى خود، از اینها حمایت میکند، در این قضیه شریک جرم است. همهى دنیاى اسلام، همهى دولتهاى اسلامى، همهى آحاد ملتهاى مسلمان موظفند با اینها معارضه کنند، مقابله کنند، ابراز برائت کنند، از اینها ابراز نفرت بکنند، آنها را به خاطر این موضعگیرىها ملامت کنند، این وظیفهى عمومى است؛ باید آنها را منزوى کنند، و اگر میتوانند برخورد اقتصادى بکنند، برخورد سیاسى بکنند؛ این وظیفهى امت اسلامى است. ملت ایران بحمدالله نشان داده است که در این میدانها با عزم راسخ مىایستد؛ این را نشان دادیم. ملت ایران در قبال این تجاوز، در قبال این خباثت و دشمنى دچار رودربایستى با کسى نمیشود؛ دچار ملاحظهى این قدرت و آن قدرت و این شخصیت و آن شخصیت نمیشود؛ حرف خود را