آنچه در زمین است و متعلّق به زمین است، برای شما انسانها آفریده شده؛ بنابراین چون مال خودتان است، به نفع شما است، متعلّق به شما است، باید تخریبش نکنید. همه چیزش هم [ باارزش ] است؛ یک چیزهایی هست که بهنظر انسان سطحی ممکن است باارزش بیاید، چیزهایی هم بهنظر او بیارزش بیاید، امّا همهی آنها باارزش است. یک روزی هم در همین کشور ما کسانی بودند که میگفتند این مادّهی متعفّن به چه درد ما میخورد؛ منظورشان نفت بود. عدّهای ممکن است از سرسبزی منطقهی شمال کشور لذّت ببرند، از کویرها خوششان نیاید؛ امّا بروید با آقای دکتر کردوانی ( ۴ ) بنشینید و ببینید ایشان راجع به کویر چه میگوید. همهی آنها مثل هم است؛ همهی آنها نعمت است، همهی آنها موهبت است، همهی آنها هم مال شما است؛ حق ندارید تخریب کنید؛ نه باغ و بوستان را، نه جنگل را، نه مرتع و دشت را، نه کویر را؛ همهی آنها متعلّق به انسانها است؛ بایستی از اینها بهره ببرید. در آیهی دیگر میفرماید: ﴿وَ استَعمَرَکُم فیها ﴾ ؛ ( ۵ ) خداوند متعال که خالق این زمین و خالق شما است، شما را موظّف کرده است که این زمین را آباد کنید؛ یعنی ظرفیّتهای موجود در این مجموعهی کرهی ارضی را به فعلیّت برسانید. خیلی از ظرفیّتها هست که ناشناخته است، بعد شناخته میشود و بعد اهمّیّت آنها و ارزش آنها فهمیده میشود؛ این کار کار شما است؛ شما باید بکنید. امروز هم که ما خیال میکنیم از همهی ظرفیّتهای زمین داریم استفاده میکنیم، حقیقت مطلب این نیست؛ ممکن است میلیونها برابرِ آنچه امروز شما از آب و از خاک و از هوا و از موادّ زیرزمینی و از محصولات