منطقهی مهمّی است. روی این منطقه برنامه دارند، نقشه دارند؛ باید این نقشهها را ببینیم چیست و با این مقابله کنیم؛ این شد مجاهدت. قرآن به ما میگوید: ﴿ج ٰ هِدوا فِی اللهِ حَقَّ جِهادِه ﴾ ؛( ۲ ) جهاد فی الله، امروز این است. توطئهی علیه دنیای اسلام و این منطقهی بالخصوص، جدید نیست؛ از سالها قبل - از صد سال قبل، از دوران جنگ جهانی اوّل به این طرف - این منطقه دستخوش فشارهای فراوان قدرتهای مستکبر بوده؛ حالا یک روز انگلیس بود، یک روز آمریکا است، یک روزی در یک دوره فرانسه بود؛ قدرتهای استکباری صد سال یا بیشتر است که اینجا مشغولند. لکن این فشارها و این برنامهریزیها و این توطئهها از دوران پیروزی انقلاب اسلامی در ایران شدّت پیدا کرد؛ چون حادثهی پیروزی اسلام در یک کشور مهمّی، کشور بزرگی، کشور حسّاسی مثل ایران برای استکبار گیجکننده بود. اوایل تا مدّتی قدرت تحلیل از اینها گرفته شده بود - ما دنبال میکردیم مسائل را و میدیدیم - اوایل گیج بودند. بعد که به خود آمدند، فشارها را شروع کردند. محور فشار هم جمهوری اسلامی ایران بود. در درجهی اوّل همّتشان این بود که این تجربه در دیگر کشورها تکرار نشود؛ دنبال این بودند. لذا به فکر افتادند که فشارها را روی ایران زیاد کنند؛ الان ما ۳۵ سال است به فشارهای دشمن عادت کردهایم؛ ملّت ایران عادت کردهاند به فشارها: تهدید، تحریم، فشار امنیّتی، توطئههای گوناگون سیاسی؛ ما ۳۵ سال است با انواع و اقسامِ فشارها مواجه هستیم - این از دورهی پیروزی انقلاب در ایران، لکن بعد از نهضت بیداری اسلامی که در چهار پنج سال قبل در شمال آفریقا شروع شد - مصر و تونس و بعضی جاهای دیگر - این شدّت عمل دشمنان مضاعف شد؛ یعنی به معنای واقعی کلمه، دشمن سراسیمه شد، دستپاچه شد؛ کارهای زیادی کردند و الان [ هم ] ادامه دارد. البتّه تصوّر آنها این است که نهضت بیداری اسلامی را سرکوب کردند، [ امّا ] نظر بندهی حقیر