افطاریهای پرخرج، آن هم نه به افراد مستحقّ افطار، [ که ] گاهی از سوی بعضی از دستگاههای مسئول نظام داده میشود که هیچ وجهی ندارد؛ در هتلها جمعیّتی را جمع میکنند، کسانی که هیچ احتیاجی به این افطاری هم ندارند. این کار مردمی در مقابل کار آنها است. عدّهای راه افتاده بودند، اسم خودشان را هم گذاشته بودند « کوچهگردانهای عاشق » - که یک اسم حقیقی است - و افطاری درِ خانههای مردم میبردند که نمونههای متعدّدی را برای ما گزارش کردند و تصویر و عکس آوردند؛ درِ خانهها افطار [ دادن ]. اینها کارهای بسیار بزرگی است، اینها کارهای بسیار ارزندهای است. علاوهی بر اینها جلسات دعا، جلسات مناجات، شبها تا سحرها، در مساجد، در حسینیّهها، در مجامع مختلف، بخصوص در شبهای احیاء، حتّی بر سر مزار شهدا؛ مردم جمع میشدند، این دلها را به خدا متوجّه میکردند؛ اینها همه وسیلهی جلب رحمت الهی است. اعتکاف دههی آخر ماه رمضان هم تدریجاً دارد به یک سنّتی تبدیل میشود که رو به رشد است؛ انشاءالله این هم مبارک است. من اطّلاع پیدا کردم بعضی از پزشکان محترم، در برخی از شبها و روزهای ماه رمضان، طبابتهای صلواتی میکردند؛ این معنایش این است که این ایثار و این گذشت، در بین همهی طبقات مردم ادامه دارد. این ماه رمضانی بود که گذشت؛ اینچنین ماه رمضانی موجب جلب رحمت الهی است؛ انشاءالله. و امروز هم که روز عید فطر است، روزی است که برای تکریم پیغمبر اکرم است؛ جَعَلتَهُ لِلمُسلِمینَ عیدا، وَ لِمُحَمَّدٍ صلّی اللهُ علیهِ وَ آلِه ذُخرًا و شَرَفًا و کرامتًا وَ مَزیدا؛ این احترام به پیغمبر و تکریم آن پیغمبر است از سوی