برادران و خواهران ! ما در روزهای پایانی ماه رمضان هستیم. از این ریاضت یکماهه و لطافت و رقّتی که برای شما بهطور طبیعی بر اثر روزه، بر اثر دعا و عبادت حاصل شده، حدّاکثر استفاده را بکنید. تحکیم رابطهی با پروردگار، کمککننده است، گرهگشا است. این مطالبی که در اینجا ذکر شد، بخشهای کوچکی از مشکلات ما و مشکلات کشور ما و مشکلات انقلاب ما و نظام ما است. خیلی مشکلات در بخشهای گوناگون وجود دارد که باید برطرف بشود با همّت من و شما، با تلاش من و شما؛ ارتباط ما با خدا به ما قدرت میدهد، به ما امید میدهد، به ما دلخوشی میدهد. علاوه بر اینکه همهی این بحثهای دنیایی، مقدّمه است؛ مقدّمه است برای تعالی روحی، برای عروج؛ قدر بدانید ماه رمضان را. این دعای « ﴿اَللّهُمَّ اِن لَم تَکُن رَضیتَ عَنّی فی ما مَضی ٰ مِن شَهرِ رَمَضان فَمِنَ الانَ فَاَرضَ عَنّی ﴾ »( ۳ ) دعای مهمّی است؛ اگر تاکنون نتوانستهایم رضایت الهی را، خشنودی الهی را به دست بیاوریم، از خدا بخواهیم که از همین لحظه مشمول رضایت الهی بشویم یا مشمول مغفرت الهی بشویم. بالاخره شماها که تربیتکنندهی جوانها هستید، میتوانید در مجموعهی زیر ولایت علمی و فکری خودتان هم اثر بگذارید؛ شما که اهل توجّه و اهل تضرّع و اهل ارتباط قلبی با خدا باشید، جوانها هم در زیر چتر تعلیم شما و ولایت علمی شما، بهطور طبیعی به همین سمت حرکت میکنند. یکی از مشکلاتمان در مجموعهی دانشگاه همین است؛ اگر اساتید ما در جنبههایی که برای کشور مورد نیاز است، حرکت و پیشرفت داشته باشند، در زیرمجموعه - که مجموعهی دانشجویی است - تأثیرات آشکاری خواهد گذاشت. یک نکتهی دیگر هم در همین اوّل صحبتم عرض کنم؛ در آستانهی روز قدسیم؛ روز قدس بسیار مهم است. صرفاً این نیست که ما از یک ملّت مظلومی که از