قدرت و توانایی مدیریّت و احراز مناصب مدیریّتی یک نعمت است؛ یک روزی بود که ما و شما باید همین‌طور در جریان تصمیم مدیران جامعه - که به دشمنان دین و دشمنان کشور وابسته بودند - حرکت میکردیم، بدون اینکه اختیاری داشته باشیم؛ امروز، بسیاری از خود ما جزو مدیران کشور هستیم - در هر بخشی که هستیم، در هر حدّی که هستیم - و قدرت ایجاد مسیر، تغییر مسیر، تصحیح مسیر را خدای متعال به ما داده است؛ خب این یک نعمت است. این نعمت را چه‌جور مصرف میکنیم ؟ اگر در جهت خدمت به مردم و هدایت جامعه به آن سمتی که مطلوب دین خدا است این مدیریّت به‌‌کار رفت، خب این شکر نعمت است؛ اگر چنانچه در این جهت به‌کار نرفت، معطّل ماند یا عکسش به‌کار رفت، این کفر نعمت است. گاهی این کفران نعمتها، به‌حدّی است که قابل جبران هم نیست …

۱ ) امالی طوسی، مجلس اوّل، ص ۲۱

از امام جعفر صادق ( علیه‌السلام ) روایت شده است که حضرت فرمودند: خوشا به حال کسی که نعمت خداوند را به کفران [ نعمت ] تبدیل نکند و خوشا به حال آنان‌که براى خدا به یکدیگر علاقه دارند.