بیانات سال 97


بیانات در دیدار جمعی از شاعران و اهالی فرهنگ و ادب در شب ولادت حضرت امام حسن مجتبیٰ علیه‌السّلام (۱)

بسم الله الرّحمن الرّحیم

و الحمدللّه ربّ العالمین و الصّلاة و السّلام علی سیّدنا محمّد و آله الطّاهرین و لعنةالله علی اعدائهم اجمعین.

جلسه‌ی شیرین خوبی بود؛ تنها ضعف این جلسه همین بود که چند نفر از دوستان حاضر - از برادران و خواهران - مایل بودند از اشعارشان بخوانند و استفاده کنیم و این توفیق را ما پیدا نکردیم. البتّه وقت هم دیگر گذشته یعنی ساعت الان دوازده و اندی است و بیش از معمولِ این جلسه وقت گذاشته شده؛ دیگر حالا گاهی پیش می‌آید.

‌ما کلّ ما یتمنّی المرء یدرکه

تجری الرّیاح بما لاتشتهی السّفن ( ۲ )

گاهی اوقات چیزی که انسان میخواهد پیش نمی‌آید.

اوّلاً شعرهای امشب بسیار خوب بود واقعاً؛ حالا ایشان میگویند « جوانها »؛ تعدادی از حضّار شعرخوان، امشب جوانها بودند و انصافاً هم شعرهایشان خوب و شیوا است؛ نه‌فقط از لحاظ نوآوری‌های زبانی که

«1»