این کشور، در مقابل این ملّت، در مقابل مقاومت او، در مقابل پیشرفت او، مغزهای سیاسی دنیا احساس تکریم میکنند. ثانیاً واقعیّت دیگر [ این است که ] کشور ما دارای ظرفیّتهای بسیاری است که کمتر کشوری در دنیا پیدا میشود که این همه ظرفیّت داشته باشد؛ هم ظرفیّت جغرافیایی، هم ظرفیّت اقلیمی، هم ظرفیّت نیروی انسانی، هم ظرفیّت منابع زیرزمینی، هم ظرفیّت امکانات روی زمین. ظرفیّتهای این کشور که برای اقتصاد کشور و پیشرفت کشور فوقالعاده مهمّند بسیار زیادند. البتّه ما از این ظرفیّتها درست استفاده نکردهایم؛ بنده یک آماری را دیدم و در یک جلسهای گفتم - و این حرف پخش هم شد -[1] که ما از لحاظ استفاده نکردن از ظرفیّتهای کشورمان در دنیا اوّلیم ! استفاده نکردن از ظرفیّتها. توصیهی بنده همیشه به مسئولین همین است که ظرفیّتهای استفادهنشده را شناسایی کنند و از آنها استفاده کنند برای کشور، برای تولید ثروت ملّی. این هم دوّم. ثالثاً ظرفیّت بالفعل کشور، شما جوانهای مؤمن هستید؛ این تصویر واقعی است. جوانهای مؤمن در کشور که هم توانایی دفاعی دارند، هم توانایی علمی دارند، هم توانایی در زمینهی مسائل فرهنگی دارند، هم توانایی در زمینهی مسائل اجتماعی دارند و در بسیاری از صحنهها