بسم الله الرّحمن الرّحیم خیلی خوش آمدید برادران عزیز، خواهران عزیز، خانوادههای مکرّم و معظّم شهدای عزیزمان ! حرکت این شهدای شما که در این برهه در خارج از کشور به شهادت رسیدند، درواقع شبیه حرکت آنکسانی است که با جانِ خودشان توانستند قبر حضرت اباعبدالله را حفظ کنند. یک روزی بود که خلفای بنیعبّاس همّت گماشته بودند که قبر مطهّر حضرت اباعبدالله و لابد به تبعِ آن، بقیّهی قبور مطهّره را از بین ببرند؛ یک عدّهای با جانِ خودشان نگذاشتند؛ یعنی [ آنها ] گفتند اگر بیایید، دستتان را قطع میکنیم، پایتان را قطع میکنیم، شما را به قتل میرسانیم؛ درعینحال [ اینها ] رفتند. همان رفتنها بود که حالا رسیده به بیست میلیون زائر پیادهی اربعین. اگر آنجا کسانی فداکاری نمیکردند، امروز شوکت و هیمنهی محبّت اباعبدالله الحسین ( علیهالسّلام ) اینجور دنیا را فرا نمیگرفت؛ که شما میبینید در راهپیمایی اربعین از کشورهای مختلف - از فارس و ترک و اردو و کشورهای اروپایی و حتّی از آمریکا - افرادی بلند میشوند میآیند آنجا؛ این [ کار ] را چهکسی کرد ؟ این خشت اوّل و اصلیِ این کار را همان کسانی گذاشتند که درواقع جانشان را برای زیارت قبر اباعبدالله ( علیهالسّلام ) فدا کردند. این بچّههای شما هم همینجور؛ اگر چنانچه بیانات در دیدار جمعی از خانوادههای شهدای مدافع حرم