امام آن نطق طوفانی را در سال ۴۳ انجام دادند و به دنبال آن تبعید شدند؛ این حادثه‌ی اوّل که مربوط میشد به آمریکا.

حادثه‌ی دوّم مربوط به کشتار دانش‌آموزان است در سال ۵۷، جلوی دانشگاه - همین‌جا [ دانشگاه تهران ]- که این هم به دست سربازهای آمریکایی نبود امّا به دست رژیم دست‌نشانده‌ی آمریکا بود؛ رژیم طاغوت، رژیم پهلوی؛ [ پس ] این هم به‌نحوی منتسب به آمریکا است. یعنی آمریکایی‌ها و دست‌نشانده‌های آنها برای پیشبردِ اهداف شیطانیِ خود حاضر به این‌جور جنایتها هستند. خب دارید می‌بینید، در دنیا هم از این قبیل امروز [ هست ]؛ مسائل یمن، مسائل بحرین و مسائل بسیاری از نقاط دنیا نشان‌دهنده‌ی همین حقیقت است. اینجا هم این کار را کردند و دانش‌آموزان را، نوجوانان را با تیراندازیِ مستقیم به خاک‌وخون کشیدند؛ و این هم یک حادثه.

حادثه‌ی سوّم، حادثه‌ی سفارت است - لانه‌ی جاسوسی آمریکا - که این سیلیِ ایران متقابلاً به آمریکا بود. یعنی انقلاب این قدرت را به ملّت ایران داد که در مقابل حرکات آنها، در مقابل حملات آنها این‌جور سیلی بزنند و آمریکا را تحقیر کنند.

مجموعه‌ی این سه حادثه یک چالشی را نشان میدهد بین ایران و آمریکا؛ این چالش تا امروز ادامه دارد. چهل سال است که این چالش بین ایران اسلامی و آمریکا ادامه دارد، و انواع و اقسام تحرّکات هم از